Ο Λούσιος στο παρόν

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 12/5/2003

ΣΤΟΧΟΣ: Ως προς τις γνώσεις: Να μάθουν τα νήπια τους τρόπους χρήσης των νερών του Λούσιου στο παρόν, τη χρησιμότητά τους για το χωριό και τους κατοίκους του.

                Ως προς τις δεξιότητες: Ν’ αναπαραστήσουν τους τρόπους χρήσης των νερών του Λούσιου σήμερα. Να μιμηθούν τους ήχους των μηχανών που κινούν σήμερα.

ΠΟΡΕΙΑ ΑΝΑΠΤΗΞΗΣ – ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ:  

1.      Συζήτηση σχετικά με τους τρόπους χρήσης των νερών του Λούσιου στο παρόν. Αρχικά τα νήπια κάνουν τις δικές τους υποθέσεις σχετικά με τους τρόπους που σήμερα (στο παρόν) χρησιμοποιούν οι κάτοικοι του χωριού τα νερά του. Κατόπιν αναζητούν τους τρόπους σημερινής χρήσης και αξιοποίησης των νερών του ποταμού από διάφορες πηγές: ρωτούν τους γονείς, κατοίκους του χωριού, τον κ. Δήμαρχο για να πληροφορηθούν, για να επιλύσουν τυχόν απορίες τους.

2.      Μίμηση των δραστηριοτήτων: πικ-νικ, ράφτιγκ, κολύμπι, ψάρεμα, πλύσιμο ρούχων, παιχνίδι κ.ά.

3.      Κατασκευή μακέτας με τους τρόπους χρήσης των νερών στο παρόν π.χ. μακέτα με ανθρώπους που κάνουν καγιάκ, που κολυμπούν, που ψαρεύουν, που κάνουν πικ-νικ, περπατάνε, κοιμούνται, φωτογραφίζουν και με μπαρουτόμυλους.

4.      Παιχνίδι μνήμης με ζώα και φυτά του Λούσιου. Τα παιδιά αναποδογυρίζουν τις κάρτες και ψάχνουν να βρουν τα ζευγάρια τους.

5.      Ντόμινο με εικόνες ζώων του Λούσιου.

  ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ:   

            Οι δραστηριότητες εκείνες που άρεσαν περισσότερο στα νήπια ήταν η μίμηση των ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων που είναι δυνατόν να υλοποιηθούν στο ποτάμι (ψάρεμα, κολύμπι, ξεκούραση, πικ-νικ, πλύσιμο ρούχων κ.ά.), η κατασκευή της μακέτας με ποικίλα υλικά. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι με τους ανθρώπους που φτιάξανε από πλαστελίνη ασχολούνταν με το συμβολικό παιχνίδι («κοίτα κυρία, ο άνθρωπός μου κάνει πικ-νικ», «εμένα κολυμπά. Ωχ! Κυρία δεν στέκεται, θα μου το φτιάξεις» κ.ά.). Ιδιαίτερα τα προνήπια διέκοπταν την προγραμματισμένη δραστηριότητα που κάθε φορά επακολουθούσε, για να παίξουν με αντικείμενα της μακέτας. Τέλος, με μεγάλο ενθουσιασμό και προθυμία δέχτηκαν να μοιράσουν τις κάρτες μεταξύ τους και να παίξουν δύο και τρεις φορές το παιχνίδι μνήμης και Ντόμινο («κέρδισα!», «δεν είναι ίδια, έχασες!», «χα, χα, για να δω τι έχεις. Όχι αυτό πάει εδώ! Τώρα παίζει η Γωγώ, μετά εγώ!»).