Μοναστήρια

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ : 20/5/2003

ΣΤΟΧΟΣ: Ως προς τις γνώσεις: Να παρατηρήσουν και να αναζητήσουν τα ιστορικά, θρησκευτικά, βυζαντινά μνημεία που βρίσκονται στη χαράδρα του ποταμού. Να επιλύσουν απορίες. Να κατανοήσουν πώς χτίστηκαν τα μοναστήρια σ’  αυτό το σημείο του ποταμού.

ΠΟΡΕΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ – ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ:

1.      Συζήτηση: Με αφορμή την παρατήρηση εικόνων και βιβλίων που βρίσκονται στην τάξη και αφορούν στα μοναστήρια της Δημητσάνας, τα νήπια ενθαρρύνονται να θέσουν ερωτήματα και να εκφράσουν τις απορίες τους σχετικά με τις μονές, (π.χ. «Πού βρίσκονται οι μονές; Ποιος μένει εκεί; Γιατί και πώς χτίστηκαν τα μοναστήρια εκεί; Πώς πάνε εκεί; Θα πάμε να τα δούμε; Οι μοναχοί πώς περνούν τις ημέρες τους; Τι κάνουν καθημερινά;» κ.ά.).

2.      Αναζήτηση σε βιβλία της ονομασίας και του ακριβούς αριθμού των μοναστηριών που βρίσκονται στην περιοχή και κυρίως στη χαράδρα του Λούσιου. Εντοπισμός τους στον χάρτη.

3.      Διοργάνωση επίσκεψης στις μονές. Παρατήρηση του εσωτερικού και του εξωτερικού χώρου τους. Ξενάγηση στους χώρους αυτούς. Παρατήρηση των τοιχογραφιών τους.

4.      Συνέντευξη από τους μοναχούς και διάλογος μαζί τους. Εδώ τα νήπια εκφράζουν και επιλύουν τις απορίες τους:

·        Πόσοι μοναχοί μένουν στις μονές;

·        Πώς περνούν καθημερινά , με τί ασχολούνται;

·        Πώς και γιατί έχτισαν τα μοναστήρια τόσο ψηλά;

·        Ποιος και πώς ζωγράφισε τις τοιχογραφίες;

5.      Φωτογράφιση με τους μοναχούς. Αγορά αναμνηστικών φυλακτών.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ:

Η επίσκεψη στη Μονή Αιμυαλών άρεσε πολύ στα παιδιά. Με ανυπομονησία ρωτούσαν πότε θα πάμε. Από πριν, διατύπωσαν τις απορίες τους και τις καταγράψαμε σε χαρτί, για να μην τις ξεχάσουμε. Όταν συνάντησαν τον μοναχό, πατέρα Δαμασκηνό, έθεσαν τα ερωτήματά τους, επίλυσαν απορίες εκείνης της στιγμής. (πόσοι μοναχοί ζουν; Με τι ασχολούνται; Πώς φτιάχνουν τα κεριά και τις αγιογραφίες; τι ζώα έχουν; Τι είναι αυτό που φοράνε; Έχουν και ποτίζουν τα λουλούδια; Πώς περνούν τον χρόνο τους στο μοναστήρι; Πώς έχτισαν τα μοναστήρια τόσο ψηλά;). Άναψαν κεράκι στην εκκλησία, ήπιαν νερό και έφαγαν τα λουκούμια που τους κέρασαν. Στο τέλος αγόρασαν ξύλινους σταυρούς. Ο πατέρας Δαμασκηνός χάρισε στα παιδιά σταυρουδάκια για το λαιμό και εικόνες πλαστικές. Μας ευχήθηκε καλή επιτυχία στην εργασία μας και μας υποσχέθηκε ότι θα προσπαθήσει να έρθει στη γιορτή λήξης. Στη συνέχεια, πήγαμε μαζί με τους γονείς στο Ληνό των Κολοκοτρωναίων, και διηγηθήκαμε την τραγική ιστορία του τέλους του Γιώργου και Γιάννη Κολοκοτρώνη ενώ από την Κλινίτσα παρακολουθούσε ο αδερφός τους, ο Θοδωρής, επί τουρκοκρατίας. Εξηγήσαμε και τι είναι Ληνός (πατητήρι).